Buenas noches allemaal!!

Hier het eerste berichtje vanuit Lima! We zijn er nog geen 2 dagen,maar hebben alweer een hoop beleefd!

Om het gemakkelijk maar vooral tijdrovend te maken zullen wij bij het begin beginnen. Maandagochtend om 11.15 zou ons vliegtuig een KLM, wat ons zeer geruststellend in de oren klonkopstijgen vanaf Schiphol. Opstijgen om 11.15 betekent om 09.00 door de gate en rond 05.00 vertrekken vanuit Winsum, want vanAmsterdam naar Lima vliegen is een wereldreis, maar vanaf Winsum naar Amsterdam midden in de spits ook!

Eenmaal op Schiphol aangekomenwerd die geruststellendegedachtevan hetKLM vliegtuigeen beetje in twijfel gebrachtwant ons vliegtuig had als enige vertraging.
Na emotioneel afscheid te hebben genomen van onze naasten;) kon onze reis dan echt gaan beginnen!

Om de resterende 3uur voordat ons vliegtuig vertrok door te komen, hebben we de laptop erbij gepakt waarna wijons nog even slap lachten om al onzefoto's van Mallorca. Toen we om 11.15 konden 'boarden' kwamen wij de eerste Peruaanse vrouwtjes met lange zwarte vlechten en mooie kleurrijke rokken al tegen, bovendien viel het ons op dat wij ongeveer de enige Nederlanders waren die het vliegtuig richting Peru gingen pakken,aangezien de rest allemaal vanaf andere internationale vluchten kwam. We konden dus al aardig wennen aan het idee dat wij in Lima straks een attractie op zich waren, want samen met twee Scandinavische meisjes waren wij de enige vier blondharigen aanboord (met utizondering van de stewardessen). Nadat wij met groenlicht en een harde YESSSSS, waardoor wij gelukkig niet alsnog gefouilleerd hoefden te worden, door de detectorpoortjes kwamen kon de twaalfurige vlucht beginnen.

Een twaalfurige vlucht is ontzettend lang maar daar hebben ze bij de KLM van alles op bedacht, zo kun je ontzettend veel films kijken van 2012 tot Alice in Wonderland aan toe.. en bovendien krijg je allemaal culinaire hoogstandjes voorgeschoteld. :P Onze vakantie konden we dus met een rond buikje beginnen, het is alleen een beetje jammer dathet onmogelijk is omdit allemaal binnen te houden na een taxi rit hier in Lima.. maar daarover later meer.

Toen de landing bijna in gang kon worden gezet werden we verblijdt met papieren voor de Douane, zo kwamen al dieSpaanse lessen van spreken en schrijventoch nog een beetje van pas HAHAHA! Uiteindelijk concludeerden wij dat de helft van de in te vullen gegevens tochoverbodig waren dus dat hebben wij voor het gemak open gelaten, nu nog maar hopen dat de mannetjes bij de douane dit een beetje konden waarderen...

Nadat het vliegtuig rond een uurtje of 6 locale tijd veilig was geland en wij al onze spullen hadden verzameld verlieten wij het vliegtuig, de stewardessen wensten ons nog veel plezier enzeiden datwe voorzichtig moesten zijn. Gelukkig hadden wij dat laatste nog niet eerder gehoord. :P
Eerst zouden wij onze half ingevulde papiertje bij de Douane moeten inleveren. Nadat wij alle Douane mannetjes en vrouwtjes grondig hadden bestudeerd besloten wij bij het liefst uitziende mannetje in de rij te gaan staan. Helaas was de liefst uitziende ook de traagste en best controlerende,hoewel ze half ingevulde velletjes papier op school gemakkelijk innamen doen ze dat hier bij de Douane in Peruhelaas niet! Tot onze grote opluchting werden wij uiteindelijkzonder problemenhet land ingelaten.
En na de ene opluchting kwam de ander want onze backpacks kwamen ook nog alséén van de eersten en konden we dus zo doorlopen naar de aankomst hal.
Hier zouden we worden opgehaald door mensen van ons hostel, die zouden dan een bordje omhoog houden waar onze namen op zouden staan. Wij dachten dus dat daar in die aankomsthal ongeveer 3 mannetjes zouden staan...nou niet dus! Er stonden er wel een stuk of 30, en natuurlijk geen één met onze namen erop! Hahaha de eerste tegenvaller.. we hebben nog wanhopig een halfuur daar rondgelopen om toch nog even goed alle bordjes te bestuderen, maar helaas.. uiteindelijk hebben wij een taxichauffeur aangesproken (die natuurlijk geen engels kon en we dus met handen en voeten moesten uitleggen waar we heenmoesten) alleen de 2e tegenvaller was dat wij eigenlijk ook niet precies wisten waar we heenmoesten, we waren namelijk zo slim om het adres van het hostel niet op te schrijven. Wij dus, samen met het taxichauffeurtje, naar de info balie, waar ze gelukkig wel engels spraken én het adres op konden zoeken.

Na deze leuke start in Peru kropen wij vermoeid bij de taxichauffeur in de auto. We dachten hier even bij te kunnen komen na al dat gesjouw met onze backpacks,maar helaas...dit was niet het geval. Het schijnt hier namelijk onmogelijk te zijn de verkeersregels te handhaven,wij zijn zelfs tot de conclusie gekomen dat hier helemaal géén regels gelden! Als er staat dat je 50 mag rijden wordt er 100 geredenen als je leven je lief is loop je hier vooral NIET rustig over een zebrapad, het schijnt namelijk een grote moeite te zijn hiervoor even op de rem te trappen. Ook de toeter is een soort van communicatiemiddel hier, i.p.v. het knipperlicht aandoen om aan te geven dat je in wil voegen wordt er gewoon getoeterd dat de bestuurder eraan komt en dat de andere automobilisten dus aan de kant moeten gaan. Dit systeem werkt dus ook niet echt optimaal ,aangezien het in Lima 1 grote file is. (Hier hebben wij trouwens al wel een oplossing voor bedacht, als alle auto's hier namelijk APK gekeurd zouden worden denken wij dat er misschien 1 op de 10 over zou blijven...weg files!)
Chantal heeft dus inmiddels besloten hier haar rijbewijs te gaan halen, aangezien je hier waarschijnlijk het papiertje al krijgt als je de auto kunt starten en weet waar de koppeling+versnelling zit en niet te vergeten natuurlijk de toeter kunt vinden!

Uiteindelijk waren we rond8 uurin het hostel,waar we gelijk een rondleiding kregen te beginnen bij onze eigen kamer. We hadden een luxe suite geboekt voor ons tweetjes met een warm welkom, helaas stond bij dit warme welkom de champagne niet koud maar zat er een kakkerlak aan de binnenkant van de deur! Nadat Hilde de kakkerlak van de deur had verwijderd en hem de gang in lanceerde, waar wij vervolgens niet meer doorheen durfden,konden we verder met de rondleiding. Kortom het is een simpele kamer met een prive badkamertje, zie foto's. Ook met de deur hadden wij enkele problemen, zo pastte de sleutel niet en nadat wij het slot geforceerd hadden viel de deurkruk eraf (dat krijg je me zulke spierballen). Nadat wij dit bij de receptie hadden gemeld lachten zij ons vierkant uit, ze wisten de deurkruk er zo weer opzetten met als gevolg dat het slot niet meer optimaal functioneert. Genoeg over onze kamer!

Toen onze 24-uurse activiteiten zonder slaap erop zaten zijn we snel ons comfortabele bed in gedoken. We hebben heerlijk geslapen en werden voor de verandering vroeg wakker. We besloten er gelijk op uit te gaan en de stad te gaan verkennen. Dit deden we natuurlijk niet zonder onze handige slotjes op onze lowe alpine tasjes! De slotjes op onze tasjes waren niet de enige veiligheidsmaatregelen die we hadden getroffen (aangezien iedereen zo paniekerig doet over de veiligheid hier), onze backpacks hadden wij namelijk aan elkaar én aan het bed vastgeketend. Een kaart kregen we bij de 'receptie',waardoor we inzagen dat Lima toch eigenlijk een stuk groter is dan we in de eerste instantie dachten..

We zijn begonnen in onze 'hood' waar we ook overnachten, in Miraflores. Hier liepen wij met onze kaart als echte toeristen over straat, wat we achteraf misschien beter niet hadden kunnen doen. Een tekort aan aandacht hadden we hierdoor namelijk niet. We werden ongeveer om de 10 meter aangesproken door een vriendelijk peruaantje (opmerkelijk dat het alleen maar mannen waren...) die belangstellend vroeg of we de weg wel konden vinden en waar we naar op zoek waren. Uiteindelijk hebben we de kaart maar opgeborgen en zijn we naar een informatiepunt gegaan waar ons verteld werd dat we het beste een taxi konden nemen naar Lima-centrum. Hier zijn namelijk de mooiste bezienswaardigheden.

Een taxi zoeken is hier in principe niet erg moeilijk,aangezien 8 van de 10 auto's die hier rondrijden zich een taxi noemen... nadat we alle taxi's + chauffeurs die langsreden grondig hadden gekeurd hadden we uiteindelijk een vriendelijke,tandloze peruaan uitgekozen die we er nog het meest betrouwbaar uit vonden zien. Op weg naar Lima-centrum kwamen we een aantal bezienswaardigheden tegen waarvan onze aardige chauffeur vol enthousiasme met zijn spaanse gebrabbel over vertelde. Helaas bleek ons spaans tot onze grote spijt tocheen beetje gebrekkig waardoor we vooral lief lachten en knikten zodat hij dacht dat we het begrepen. Aangekomen op de Plaza de Armas begon onze tour door de stad. Hier zullen we een aantal foto's van bijvoegen zodat jullie een beetje een sfeerimpressie krijgen. Aan veiligheid ontbrak het in ieder geval niet in dit deel van de stad, aangezien op elke hoek van de straat een politieagent 'druk' aan het werk was.

Aan de Plaza de Armas ligt de pittoreske Catedral de Lima. Hier hebben wij uiteraard een bezoekje aan gebracht en dit was zeker de moeite waard. Hier zullen wij ook wat foto's van bijvoegen!

Aan het einde van de middag dachten wij eindelijk een rustmomentje te kunnen pakken in het park, Parque Kennedy. Helaas zaten we hier nog geen 5 minuten toen een groep peruanen op ons afstapten en ons een vraag stelden wijzend op hun fotocamera. Wij dachten natuurlijk dat wij een foto van hen moesten maken, maar ze wilden tot onze verbazing 1 voor 1 met óns op de foto! Ze kunnen ons hier dus toe gaan voegen aan de bezienswaardigheden van Lima;)

Als afsluiting van de dag hadden we goede voornemens om te gaan koken in ons hostel. Maar schijnbaar hebben de mensen hier nog nooit van een supermarkt gehoord, want na heel Lima afgespeurd te hebben stonden we nog steeds met lege handen. Nadat wij onze goede voornemens even achter wege hadden gelaten, zijn we de Pizza Hut binnen gestapt (die hebben ze hier dus wel!).

Nu zitten we op de patio ons verhaal te typen,de temperatuur is hier namelijk nog steeds aangenaam. Vandaag hadden we de hele dag zon, 30 graden! (Zie ook de leuke foto's met boeren armpjes... ) Het plan is om morgen naar Playa Waikiki te gaan, dit is een populair surfers strandje en overmorgen vertrekken we richting Nazca. Helaas was de touring bus die ons hierheen zou vervoeren al helemaal volgeboekt voor de komende dagen, met als gevolg dat we even moesten gaan improviseren. We moeten nu dus met de lokale bussen, wat wel iets riskanter schijnt te zijn. Gelukkig hebben we wel mazzel, want onze hostelbaas zou toevallig a.s. donderdag ook richting Nazca vertrekken... we hebben dan dus onze eigen privé gids (ook al spreekt hij geen woord Engels).

Dit was het eerst voor nu, haha en we denken dat jullie hiermee wel meer dan voldoende op de hoogte zijn!

Nos mantendremos en contacto!

Heel veel liefs vanuit Lima,

Chantal&Hilde