Na jullie geduld allemaal behoorlijk op de proef te hebben gesteld, wat zelfs toteen wannabee Hilde en Chantal heeft geleid die de meest onrealistischeuitspraken hebben verkondigd,zullen we maar beginnen met het feit dat wij nog leven en dat wij jullie wat betreft de uitspraken van de wannabee's teleur moeten stellen!;) (zie reactie bij ons verhaal?)Wantdat wij onsvolgende avontuur pas zo laat met jullie delen heeft alles te maken met onze luiheid, ondanks dat wij met heel veel liefde weer een dag achter decomputer kruipen om jullie leeshonger te strelen hadden wij tot nog toe niet de energie of de zin omhet jungle verhaal op papier te zetten...
Het liefste hadden wij hier natuurlijk neer gezet dat wij als echte Tarzan's met een jaguar hadden gevochten, een blackcaiman attackhadden overleefd en een wurgpoging van een anaconda hadden overmeesterd waardoor deze vertraging tot stand is gekomen, maar helaas moet dat maar tot jullie verbeelding spreken...


Toen wij, inmiddels eeuwen geleden,op het vliegveld van Lima stonden en onze eerste landelijke avontuurtje alweer 'tot kijk' hadden gezwaaid.. deden wij dit eigenlijk met pijn in ons hart. Want wanneer je 3 weken in een land als Peru bent moet je wel overwogen beslissennemen van wat je wel en niet wilt zien.. of wat je wel en niet wilt doen.. Wij hebben ervoor gekozen om ons in een klein speelgoed vliegtuigje over een zandbak te laten vliegen om vervolgens kotsmisselijk te worden, en dat allemaal om een paar wereldwonderlijke afbeeldingen van dieren in een zandbak te zien die eral honderden jaren in staan!Vervolgens wilden wij een ander wereldwonder zien, de Machu Picchu, nou... jullie weten inmiddels allemaal hoe wij daar aan de dood zijn ontsnapt. En tot slot konden wij het nietover ons hart verkrijgenom het pittoreske Arequipa links te laten liggen, samen met de diepste Canon van de wereld waar ook nog eens de grootste vogel van de wereld boven fladdert. Kortom over onze beslissingen hebben wij nachten lang lopen piekeren en zijn ook zeker niet de makkelijkste geweest. Maar in Peru hebben wij tochéén dingmoeten skippen die daardoor met stip naar de eerste plek steeg in ons MUST DO-lijstje van Ecuador............ inderdaad, de jungle,De Amazone!!!!!!!!!!!
Dus na het bewonderen van de Virgin van Quito,het ritje met deteleferico te hebben overleefd,en van het noordelijke naar het zuidelijke halfrond te hebben gesprongen.. en weer terug. Hadden wij ons omgetoverd tot een ware Tarzan (Chantal) en Jane (Hilde), want onze jungle tourlag op ons te wachten!

Nadat wij grondig overleg hadden gepleegd besloten wij een 5-daagse tour bij de Samona organisationteboeken. Nu was het alleen nog maar een kwestie van tijd, en wachtentotdat de 21ste van April was aangebroken. Want volgens de rules van de jungle mag je je illegaal pas meeten met de wilde jungle animals wanneer je 19 bent.. vraag niet waarom, maar het werd ons nadrukkelijk vertelt bij het boeken van de tour... en aangezien ik Hilde het eventuele rollebollen met een blackcaiman niet wilde ontnemen besloten wij in de nacht van 21 op 22 April meteen naar de jungle te vertrekken.

's Avonds om 23.30 zou onze bus vanuit Quito naar Lago Agrio vertrekken. En stipt als wij zijn waren we mooi een half uurtje van te voren aanwezig om ons Spaans nog eens op de proef te stellenen vervolgens op een stoeltje in een muffe plaslucht te wachten tussen alleen maar locals totdat onze bus vertrok. Al snel werden wij verblijdt, want wij bleken niet de enige 2toeristen te zijn. Wij zagen namelijk 2 individuen onrustig om zich heen kijken wachtend op een bus die.. bleek later.. ook hen naar Lago Agrio zou brengen. Deze 2 individuen bleken Andy de Duitser en David de Noor te zijn die samen met ons de jungle in zouden trekken. Rond een uurtje of 23.30, wonderbaarlijk genoeg zijn de bussen hier in Zuid-Amerika net zo stipt als dat wij dat zijn, vertrok onze bus en ging ons jungle avontuur werkelijk beginnen.

Na 7 uur in de bus en een belabberde politiecontrole verder waren we voor het kraaien van de haan in Lago Agrio aangekomen. En om jullie er niet van te onthouden hoe zo'n politiecontrole eraan toe gaat moet je je voorstellen dat je net in de bus ligt te slapen nadat je gedurende 4 uur al hobbelend noodgedwongen voor je uit hebt zitten kijken, terwijl je niets liever wilde dan heerlijk slapen... in hoeverre dat heerlijke slapen kan in een bus. Na 4 uur knikkebollenwas het slapen ons in ieder geval gelukt totdat er een brulaap de bus in kwam slingeren om ons bruutttt uit onze slaap te halen. Deze brul aap verkleedt als een politieagent verzocht ons, op een alles behalve vriendelijke manier, de bus te verlaten met al onze spullen voor een paspoort controle en luggage check zodat zij de bus konden inspecteren.Wij weten niet hoe het doorzoeken van de bus eraan toe ging maar als het op dezelfdewijze ging als de luggage check was het geen wonder dat al onze bommen en granaten niet gevonden werden. Want ze vonden het ten eerste, tot ieders verbazing, al niet nodig om Hilde haar tas te doorzoeken.Jammer genoegontnamen ze mij dit gemakniet want ik moest slaapdronken op zoek naar de sleutel die mijn slot zou ontgrendelen en vrije toegang zou geven tot al mijn waardevolle spullen. Nadat ze mijn toilettas, jas en paar slippers hadden gezien mocht ook ik de jungle betreden. Hoe onze Duitse vriend Andy door de check kwam was nog het meestopmerkelijk.Om te beginnen moest hijnet alsChantal zijn tas ontgrendelen waarna de politieman een blijkbaar zeer verdacht leesboek in zijn backpack aantrof. Hij haalde hetboek snel uit zijn tashield het in zijn handen alsof het een atoombom was en bladerde er tot slot op een nonchalant wijzedoorheen, hierbij had hij blijkbaar niets kwalijks aangetroffen en op deze zeer strikte wijze van controlerenbleek ook het Duitse gevaar voor de jungle geweken..

In Lago Agrio aangekomen werden wij na de lange reis bij het busstation gedropt om vervolgens als 4 padvinders met kaart en kompas in de hand op zoek te gaan naar het hotel waar een verfrissende douche en luxe ontbijt op ons lagen te wachten. Want dat het ontbijt in een hotel was schepte natuurlijk verwachtingen... Nadat wij al het vieze bus zweet van ons af hadden gedouched en het toch niet al te luxe ontbijt hadden genuttigd werden wij rond een uurtje of 10 opgehaald door een busje van de jungle organisatie om onze busreis met nog eens 2 uur te verlengen. Na deze laatste busreis zouden wij bij de sloep arriverendie ons verde junglein zou brengen. Dit betekende dat wij ons gedurende 2 uur moesten zien te vermakenom en rondhet hotel, en ondanks dat het water in het zwembad van het hotel ongeveer net zo aantrekkelijk helder was als het Winsumerdiep besloten wijtoch om onze2Europese friendswat beter te leren kennen op het terrasje. Nadat wij het gebruikelijke vragen rondje hadden gehad stoottenwe elkaar aan... Want terwijl dames meestal al hun kleding, make-up en schoenen meenemen op een 5-daagse trip als deze was het ditmaal de omgekeerde wereld. Wij hadden namelijk met veel moeite, dat moeten wij eerlijk toegeven.., al onze spullen in onze daypack gepropt, ook hadden wij onze daypack mooi versierd met onze klamboes, poncho's, schoenen en EHBO-kit. Andy en David hadden deze moeite echter niet genomen want zij sleepten blijkbaar liever rond met hun grote backpack. Wij hebben hier, tot schaamte van onze friends, natuurlijk smakelijk omgelachen en voordat we het wisten was het 10 uur en stond het busje toeterend op ons te wachten.

Na 2 heerlijke uurtjes slapend in de bus te hebben doorgebracht kwamen wij aan op bestemming, het Cuyabeno reservaat. Hier kwamen wij erachter dat wij weer een soort van privé treatment kregen, want terwijl een normale groep uit een manof 15 bestaathoefden wijde gids maar met ons viertjes te delen.Wij maaktenkennis metons Tarzan-monkey gidsje (helaas zijn wij zijn echte naam vergeten maar uitleg over zijn bijnaam volgt later. ) en nadat wij ook onze lunch achter de kiezenhadden kon onze trip inonze mooie sloep hahadiep de jungle in beginnen.

In de sloep kregenwij vele OEEEEE's, AAAAA's en KIJK daar!! tegen ons hoofd geslingerd en zelf konden wij hier natuurlijk niet bij achterblijven.Maar tussen al die jungle kreten door had ons monkeygidsje al snel de eerste jungle animals in zijnvizier. Ergens hoog bovenin een boom zaten namelijk 2 geel met groen en blauwe papegaaien. Na deze papegaaien gezien te hebben kwamen de ware Tarzanskillss van ons gids naar boven.Hij begon namelijk alseen echte Tarzan apengeluiden te maken waardoor alle apen, groot en klein, zich in onze sloep verzamelden en gezellig met hem begonnen te babbelen. Snel pakten wij onze camera's om een kiekje te makenvan dit wonderbaarlijke tafereel...
Dit is jammer genoeg niet helemaal waar maar wij hopen dat jullie nu wel een indruk hebben gekregen hoe goed hij de taal der apen kon imiteren, want wij hebben opmerkelijk veel aapjes gezien dieons gidsje met zijnkreten ontzettend dicht bij onze sloep wist te lokken, vandaar zijn bijnaam. Behalve de tientallen Pippi Langkous (mister Nielson) aapjes,Woolie monkeys en vele anderen zagen wij op weg naar de lodge talloze vlinders in alle kleurenvan de regenboog, een oranje Boa en ontzettend veel vogels. Kortom tijdens onze2 uur durende tocht naar de lodge kwamen wij ogen te kort!

Rond een uurtje of 3 's middags kwamen wij aan in de Samona lodge. Wij kregen eerst een rondleiding, die hoogstens 30seconden duurde, waarna wij vervolgens naar de eetzaal gingen om de gebruikelijke regels en dingetjes aan te horen. Zo werd ons meegedeeld dat het ontbijt altijd om 08.00 uurwerd geserveerd, de lunch om 13.00 uur en het avondeten om 20.00 uur.En aangezien wij geen voorraad aan koekjes, snacks en andere zoetigheidhadden ingeslagen werdde jungle tour al snel het dieetkamp genoemd. Ook verteldehet Tarzan monkey gidsjedat er verdervoor die dag nog badderen in de Laguna Grande samen met een nachtelijke wandeling door de jungle encaimans spotten op het programma stond. Maar eerst kregen wij ons hutje, de king-fisher hut, toegewezen. Samen met onze friends liepen wij onze huttegemoet waar eenonaangenaam welkomstcomité op onsaan het wachten was. Onze friends werden bij het openslaan van hun deur namelijkhartelijk begroetdoor 3 Batman's die gezellig boven hun bedjesaan het chillen waren. Wij hadden daar in tegen familie kakkerlak, een schorpioen en als klap op de vuurpijl ook nog een gigantischevogelspin boven het bed!! Dus jullie kunnen wel na gaan hoe opgewekt wij nadit warme welkom waren..Snel hadden wij ons klaar gemaaktvoorhet avondprogramma,en dit snelle kon natuurlijk alleen maar verwezenlijkt worden doordat wij simpelweg maaréén outfit hadden om aan te trekken,:P en dokendaarna een hangmat in om de tijd te sussen.

Nadat wij een uurtje veiligin de hangmat hadden doorgebracht was het tijd om te vertrekken, want een verfrissend duik en zonsondergang lagen op ons te wachten. Eenmaal aangekomen opde gigantische Laguna was het tijd om onze bikini's aan te trekken.Wij waren namelijk zo slim geweest om onze bikini's niet van te voren aan te trekken.. dit was er bij ingeschoten na dat overweldigende welkomstcomité.. en dit bleekachteraf ooknog eens eengoed excuus om ons niet als voer voor de krokodillen en haaien te gooien. Terwijl wij dachten dat we ons eigen hachje op een onverwachte manier toch nog aardig hadden gered, kwam ons monkeygidsje met het briljante idee om eerst onze poncho's aan te trekken en dan met je poncho aan je bikini aan te trekken. Inmiddels waren onze friends al het water ingedoken en aangezien zij nog steeds in leven waren besloten wij ons maar in alle bochten te wringen om onze bikini's aan te trekken. Nadat wij als echte anaconda's over het dek van onze sloep waren gekronkeld om onze bikini's aan te krijgen moesten ook wij aan een duik geloven. Gelukkig was het water ontzettend lekker warm, waren er geen krokodillen of haaienin de buurt en zolang je niet je behoeften doet in de Laguna is het eigenlijk alleen maar genieten! Voor iedereen die nu denkt wat voor gevaar er nu eigenlijkloert in de Laguna wanneer je stiekem je behoefte doet.. wij zullen het jullie eventjes vertellen. Want in de Amazone zwemt een klein visje genaamd de Umbrella fish, en wanneer je denkt.. zonder dat iemand er achter komt.. eventjes sneaky je behoeften te doen wanneer je wat onschuldig in het watersparteld zit je er volledig naast. Want voordat je het weet schreeuw je een pijnkreetuit waardoor werkelijk waar alle ogen op jou gericht zijn,en is er wanneer jou afvalstoffen je lichaam verlaten een klein visje je lichaam binnengedrongen via deze zelfdelichaams-exit! AAUWW!!!!!!!!!!!!!! We kunnen iedereen wel geruststellen met het feit dat dit visje zich alleen in de Amazone bevindt, dus in het zwembad, de zeeof een andere badplaats kun je nog steeds stiekem je behoeften doen.

Terwijl wij lekker in het water lagen te badderen werd het steeds later en later.. totdat de zon bijna onderging. Het gidsje zei dat wij allemaal beter uit het water konden komen,zodat wij tijdens het opdrogen het schitterende lichtspel van de ondergaande zon konden aanschouwen. Hoe mooi de zonsondergangen in de Amazone waren zijn echt onbeschrijfelijk en voor het gemak hebben wij het maar gelaten het ook maar teproberen om hetop papier te zetten. We hopen dat wij jullie met de foto's toch een beetje kunnen laten meegenieten.

Toen het donker was geworden, de lichtshow over was en wij allemaal waren opgedroogd..nouja iedereen behalve Chantal, zie hiervoor de foto's..stond de nachtelijke wandeling in de jungle op ons te wachten. De wandeling duurde ongeveer 2 uur en was heel erg leuk. Alhoewel, wij hebben het als ergleuk ervaren onze Duitse friend misschien niet. De steekmuggen konden onze friend namelijk niet met rust laten. En terwijl wij in Nederland altijd steekmuggen voer zijnwerd onze Duitse friendtengunste van ons helemaal lek geprikt. Om de 10 seconden hoorden wij 'PAAAATSSS', en sloeg Andy weer een steekmug dood tegen zijn bovenbeen, arm, schouder of kuit.. waar wij ons stiekem wel ontzettend om hebben vermaakt!
Tijdens dewandelingwist ons gidsjetot onze grote verbazing gigantische vogelspinnen, insecten en sprinkhanenin het pikke donker onderbladeren vandaan tetoveren. En met gigantisch bedoelingen wij eigen kolosaaaaall, megaaaa HUGGEE! Ook liet hij ons slangen, kikkertjes en grote vieze padden zien... Toen wij deze nachtelijke dierenfauna na een uurtje wandelen hadden aanschouwd was het tijd om weer lekker in het sloepje te gaan zitten want nu wilden wij weleen blackcaiman spotten. Tijdens deze eerste zoektocht naar de black caimans hebben wijer een paar gezienwaarvan de grootste op zijn minst 80 meter..................
centimeter lang was hahaha. Wij moeten er wel bij zeggen dat wij tijdens het natte/regen seizoen in de Amazone waren, hierdoor stond het water in de rivieren en de Laguna's ontzettend hoog waardoor de black caimans (maar ook Anaconda's) genoeg plekjes hadden om zich te verstoppen en hun voedsel te vinden. Dus ons gidsje stond voor een moeilijke taak, want vooral onze Duitse friend wilde graag gigantische jungle animals zien.
Will be continued....

Om 20.00 uur waren wij weer veiligteruggekeerd bij de Samona lodge waar wij meteen aan tafel kon schuiven want ons DRIE-gangen diner werd geserveerd. Wijwaren zelf ook een beetje verbaasd van deze luxe want wij hadden na onze eerste gang, die uit een heerlijk soepje bestond waar allerlei groenten, rijsten aardappelen indreven (.. dat is inmiddels ook al een soort van hoofdgerecht!), verwacht dat wij waren dismissed. Maar niets was minder waar, na de soep werd namelijk het hoofdgerecht geserveerd. De ene keer kregen wij rijst met bonen, vlees en groenten de dag erop werd een visje met aardappelen en groenten geserveerd en we kregen ook pasta'tjes voorgeschoteld. En als je daarna nog niet vol genoeg zat had je geluk, want er was ook een dessert. Vaak bestond het dessert uit fruit zo kregen wij,tot onzegrote vreugde, enkele kereneen heerlijk banaantje met chocolade saus en verse kokos snippertjes, 'Jammie'!! Na het diner, en overigens ook de lunch want die bestond uit ongeveer dezelfde driegangen, waren wij tonnetje rond en was het voor ons gidsje alleen nog maar een kwestie van iedereen naar zijn hut toe rollen.
Door het heerlijke eten waren wij eventjes vergeten welkwelkomstcomité ons eerder die dagzo onaangenaam had verrast, gelukkig.. nouja gelukkig.. was het nu donker en kon je de helftvan de ongenodigde gasten toch niet meer zien. Dit betekende echter wel dat ons bed iedere avond binnenste buiten werd gekeerd en onze klamboe helemaal uitgepluisd moest worden. Maar wanneer wij dit karweitje achter de rug haddenkonden wij heerlijk onder de wol kruipen omvervolgenswakker te worden van een wekkerdie veelte vroeg ging!!

Dag 2 in de Jungle

De volgende ochtendom 08.00 uur waren wij helemaal fris en fruitigen konden wij lekker gaan genieten van het ontbijt. Want het ontbijt was minstens zo lekker als het avondeten en de lunch, terwijl het avondeten en de lunch op den duur een beetje eentonig werden bleef het ontbijt telkens eenverrassing. Wij kregen muesli met yoghurt, empanadas met kaas, pannenkoekjes, eitjes, worstjes met spek, vers fruiten natuurlijk brood en crackers geserveerd samen met een lekker kopje thee en eenvruchtensapje. Een beter begin van de dag kan bijna niet!

Omdat wij na gisteravond de smaak wat het hiken door de jungle betreft aardig te pakken hadden, stond eenochtendwandeling voor vandaag op het programma.Nadat het sloepje ons had gedropt voor een3 uur durende wandeling kwamen wij er al snel achter dat deze wandeling hele andere koek zou zijn dan die van gisteravond. De luchtvochtigheid in de jungle is namelijk ontzettendhoog en we hadden onze enevoet nogniet voor de andere gezet of het zweet brak ons al uit.. (Helphelphelp, en dat terwijl wij amper meer dan één outfit bij ons hadden!) Kortom gedurende die3 uur durende wandeling hebben wijwaarschijnlijk nog nooit zo gezweet en gestonken, jullie konden op dat momentalleen maarblij zijn dat wij aan de andere kant van de wereld zitten!!
Behalve het zweten en de stank.. waar je je overigens verbluffend snel bij neer legt aangezien de hele groep gewoon een stinkwalm is die zich voortbeweegt.. wasook deze wandeling geslaagd. We hadden ditmaal de gebruikelijke kikkertjes, spinnen, slangen, insecten, toekans, andere vogelsen aapjes gezien..
Na de lunch zouden wij gaan piranha vissen en vervolgens een tweede poging wagen voor het zien van de caimans. Voor het piranha vissen gingen wij naar een special spot.. waar de piranha's hopelijk snel zouden bijten. Want ook voor het piranha vissen gold dat het wel eens moeilijk zou kunnen worden om eentje te vangen aangezien het water nog steeds ontzettend hoog stond en ze dus makkelijk overal naar toe konden zwemmen om voedsel tevergaren waardoor ze ons heerlijke aas aan zich voorbij lieten gaan.

Eenmaal op de plek aangekomen werden onze vis uitrusting erbij gehaald. Deze uitrusting was precies wat we hadden gehoopt.. het bestond slechts uit een gammel takje waar een touwtje aan vastwas geknoopt met een haakje eraan, wat dus de hengel voor moest stellen. Waarschijnlijk zou bij het vangen van de piranha de hengel al doormidden knakken, maar dat ter zijde..
Nadat wij allemaal een lekker stukje vlees aan het haakje hadden geregen kon het piranha vissen beginnen. Wij kwamen erachter dat wanneer je niets vang (behalve bomen..Chantal haar haakje bleef namelijk telkens hangen in de bosje en bomen die door het vele water tot de rivierbodem behoorden.. ) vissen eigenlijk best wel saai is. Tijdens ons eerste piranha vis avontuurtje wist dan ook geen enkele toerist een piranha aan de haak te slaan. Ons gidsje had daar in tegen 3 piranha's gevangen waarvan één GIGANTISCH was, deze piranha was zo groot dat hij zeker niet onderdeed voor een haai. Mocht iemand twijfelen aan deze bewering, bekijk dan eerst de foto's haha. Toen iedereen na 45 minuutjes lang genoeg zonder succes naar het water had gestaard werd het tijd om te vertrekken, want wij zouden weer mogen genieten van de zonsondergang gevolgd door een duik in de Laguna Grande.

Black caiman spotten stond ook weer op het programma, dus dat gingen wij doen nadat iedereen weer veilig in het sloepje was geklommen. Hoe goed ons monkey gidsje ook probeerde ons behalve een gigantische piranha ook een gigantische caiman te laten zien.. waren de caimans die wij tot dan toe gezien hadden nog steeds niet groter dan 1 zielig metertje. Te neer geslagenzijnwij weer terug naar de Samona lodge gevaren, maar op onze weg terug zagen wij (inmiddels hadden wij onze jungle ogen sterk ontwikkeld!) samen met het gidsje een gigantische krokodillen kop in het water drijven. Het gidsje bevool het kapiteintje snel rechtsomkeert te maken, helaas was tegen de tijd dat wij weer waren terugkeert op diezelfde plek de krokodil al verdwenen.. waaronzetwee vrienden ontzettend van baalden aangezienhun jungle ogen nog niet zosterk ontwikkeld waren als die van ons. Maarrrrrrr dat wij enhet gidsje zo'n grote caiman hadden gespot was een voorbode van wat die avond zou gaan gebeuren...

Nadat wij ons weer tonnetje rond hadden gegeten wilde het gidsje als soort van afsluiting samen met ons in een miniroeibootje op black caiman jacht gaan. Jullie zullen nu wel denken als afsluiting?? Dit was pas jullie tweede dag.. Dat klopt, maar onze groep bleek toch iets te klein aangezien er die volgende dag een hele grotegang Engelsenzou arriveren en er maar 2 gidsjes aan het werk waren. Daaromwerden wij bij de groepgeplaatst die vandaag (diezelfde dag, 23 april) was gearriveerd en zouden wij een ander gidsje krijgen. Maar voordat onze privé treatment over was wilde ons gidsje nog een black caiman van minstens 4 meter aan onsshowen. Echter leek het er meer op of hij ons aan de caimans wilde voeren. Wij hadden ons inmiddels net helemaal volgestouwd metde driegangen maaltijdwaarna hij ons in een roeibootje stopte waar wij met zijnvijfjesamper inpasten. Tot onze grote vreugde zouden wij de eerste gang van het caiman diner zijn want wij hadden helemaal voorin het roeibootje plaatsgenomen waar het het nauwste was,één van Chantal haar briljante ideeën..... Met goede moed vertrokken wij de donkere nacht in, ineen bootje die zelfs door een caimannetje van 1 meter verslonden kon worden.....
Al peddelend vroegen vooral wij ons steeds af waar wij in godsnaamaan waren begonnen. Wij waren wel heel stoer in het bootje gestapt, maar een secondenadat wij dit hadden gedaan hadden wij er stiekem alweer spijt van gehad en wilden niets liever dan rechtsomkeert maken.Deze spijt werd nog groter toen wij ook daadwerkelijk op de caiman spot plek waren aangekomen.. Voordat wijhier arriveerdenhadden wijons bootjes door en langs allerlei takken gemanoeuvreerd. Op deze plaats van bestemming aangekomen was hetpikke maar dan ook pikke donker en scheen alleen het licht van de zaklamp van hetgidsje, op zoek naar een black caiman van 4 meter..
Inmiddels waren Hilde en ik van angst bij elkaar opschoot gekropenhopend dat wij alsje maar dan ook ALSJEBLIEFT geen black caiman van 4 meter zouden zien, een baby'tje van40 centimeter was groot genoeg!Gelukkig werden onze gebeden gehoord en bleef mama caiman ver bij ons uit de buurt.. noujaover dat ver uit de buurt zijnwe niet zo zeker maar ze liet zich in ieder geval niet zien. 'Fieeeuuwww'

Dag 3 in de jungle

Op onze derde dag in de jungle stond een bezoekje aan de local Communityop de planning. Nadat wij het ontbijt achter de kiezen hadden vertrokken wij met onze nieuwe groep en gids richting deTarapuy Siona Community. Op de weg naar deCommmunity toe maakten wij een stop bij een gigantische boom! Ookhebben wij tijdens deze boottocht weer veel wild lifegezien.. waaronder de luiaard, verschillende aapjes en vele vogelsoorten. Want terwijl ons vorige gidsje gespecialiseerd was in het imiteren van apengeluiden kon dit gidsje genaamd Lenny (zijn naam hebben wewel onthouden) als de beste het gezang van vogels na doen, waardoor wij hem al snel de bird guide noemden.
Toen de 2 uur in de sloep erop zaten kwamen wij aan bij de Community.Wijgingen eerst onze lunch nuttigen en daarna zouden wij kennis maken met de shamman. De shamman is een soort van medicijnmanen heeft hierdoor het hoogste aanzien binnen de Community. Hij vertelde ons hoe het leven van een medicijnman is, wat hij doet en hoelang het leerproces en de selectieprocedure duurt! De shamman vertelde dat hij al vanaf zijn 6de levensjaar bij zijn overgrootvader indeleer was... totdatzijn overgrootvader stierf en hij hetstokje op 40 jarige leeftijd moest overnemen.De verschijning van de shamman was ooknoemenswaardighijhad namelijk een mooie zwarte jurk, waarbij hij honderden kettingen droeg rondzijn nek, veren moesten zijn kapsel verfraaien, allerlei henna tattoo's bedekten zijn ledematen en gezichten als klap op devuurpijl had hij een veer die uit zijn neus stak..Mocht je je geen voorstelling kunnen maken van een persoon als deze, we hebben een foto!
Nadat iedereen wat meer af wist van het bestaan en het leven van een shamman ging de shamman zijn helende krachten of iets dergelijks.. op een vrijwilliger uithet publiek uitoefenen.Ameliebood zich hier ogenblikkelijk voor aan, en nadat de shamman wat met een waaier langs haar hoofd had gewapperd was het spektakel alweer afgelopen. Onze ontmoeting met de shamman was hierna tot zijn einde gekomen, nu was het tijd om werkelijknaar deCommunity te gaan om chocolade en koekjeste maken.
Voordat wij verder uitwijden over onze belevenissen zouden wij bijna vergeten al onze nieuwe vrienden aan jullie voor te stellen.Wij vertelden immers dat wij in een nieuwe groep zaten met een nieuw gidsje. Overonze bird guide hebben we al verteld, maar over onze mede-toeristen nog niet. Onze nieuwe groep bestond namelijk uit 2 Amerikanen, 3 Duitsers, 1 Australische en natuurlijk 1 Noor, nog een Duitser en 2 Nederlanders (wijzelf). De 2 Amerikanen warenzus Amelie enbroertjePaul, de naamvan de3 Duitsers(het was eenkoppeltje, samen met het zusje van de vrouw van het stel.. tenminste dat denken wij hahaha)zijn wij vergeten, maar wij noemden ze de Neanderthalers omdat ze eruitzagen als holbewoners. En de naam van Australische zijnwij jammer genoeg ook vergeten, haar bijnaam zullen wij jullie maar besparen net als die van de 2 Amerikanen.Jullie moeten nu niet denken dat we een hekel hadden aan iedereen vanwege de bijnamen, je moet het eigenlijk meer zien als koosnaampjes die wij liever niet met ze deelden!

Aangekomen in het dorpje van de Community werd wij ontvangen door een gezinnetje waarbij wij de chocolade en koekjes gingen maken. Het gezinnetje bestond uit vader, moeder, dochter en zoon. Het dochtertje ging er nog met Hilde haar camera vandoor en wist een paar zeer charmante foto's van onste maken haha.. deze hebben wij jullie uiteraard bespaard.
Maar.. wij waren in dat dorpje gekomen om lekkere dingen te maken. Echter verrichtte de vrouw van het gezin bijna al het werk dus eigenlijk was het meer wachten totdat de lekkernijen klaar waren.
Om te beginnen gingen wij koekjes bakken. De koekjes bestonden simpel weg uit één ingrediënt genaamd............................................................ tjahhh.. dat zijn wij dus ook vergeten. Als iemandbij het zien vande foto's ziet van welke groenten wij de koekjes hebben gemaakt horen wij het graag! De groente was in ieder geval wit,het hadiets weg van een wortel alleen dan groter, dikker enmoesten gepeld worden. Nadat alle groenten waren gepeld moesten ze worden geraspt en gewassen. De volgende stap was de dikke witte gelei korrel droogmaken.. om deze droge gelei vervolgens op de stenenbakplaat te bakken, aan drukken zodat het één grote, witte pannenkoek werd en vervolgens wachten totdat het warm en hard geworden was. Wanneer de grote witte pannenkoek warm en hard genoeg was, was deze klaar om verslonden te worden. Want verslonden werddie wel degelijk. Wij stonden echt met open mond te kijken hoeiedereen alshongerige hyena's opde witte pannenkoekdook dat werkelijk waar naar niets meer smaakte dan een vies aftreksel van een rijstenwafel. Maarja, de oorzaak van het gulzige gedrag van onze vrienden kan vastverklaard worden doordat de maaltijden die wij in het dieetkamp voorgeschoteld kregen lang niet genoeg waren voor iedereen...
Terwijl wij bezig waren met het pellen, wassen, drogen en het maken van de koekjes waren intussen de voorbereidingen voor het chocolade maken begonnen. De cacaobonen werden namelijk eerst gekookt opde stenenbakplaat, waarna wij de taak hadden om die gloeiend hetecacaobonen te pellen. Toen de cacaobonen eindelijk allemaalgepeld waren hoefden ze alleen nog fijn gemalen te worden. De volgende stappen voor het daadwerkelijkmaken van de chocoladezouden in de Samona lodge volgen.
Nadat iedereen zijn buikje vol had gegeten met de smaakloze koekjes en het gezin had bedankt voor alle gastvrijheid was het tijd om terug te keren naar de lodge waar weer een driegangmaaltijdje op ons stond te wachten. 's Avonds stond er niets bijzonders op het programma, wij zouden alleen dechocolade gaan maken.Iedereenhoopte op een verrukkelijke pure pure pure chocolade waardoor het eindresultaat bij de meesten als een mokerslag in sloeg. De chocolade was namelijk niet om over naar huis te schrijven... het was simpelweg de meest gore chocolade die wij ooit hebben gehad, maar dat maaktede ervaring niet minder leuk! Het bird gidsje vertelde ons dat de chocolade waarschijnlijk zo onsmakelijk was geworden doordat wij er niet voldoende suiker doorheen hadden gegooid. Nouja, dat zal ons in ieder geval geen tweede keer overkomen...

Dag 4 in de jungle
Onze vierde en eigenlijk laatste volledige dag in de jungle was aangebroken. Vandaag hadden wij ook gedag gezegd tegen onze Duitse en Noorse vriend want zij hadden een tour geboekt voor 3 nachten en 4 dagen, en zouden de jungle verlaten zonder gigantische jungle animals te hebben gezien..
Voor ons stond er een wandeling op de ochtendplanning, in denamiddag zouden wij weer gaan piranha vissen en voor de laatste keer genieten van de zonsondergang.´s Avonds zouden wijopblack caiman jacht gaan, alleen nu met onze bird guide. Wij hoopten dat de bird guide ook de caiman guide zou worden, maar dat was nog eventjes afwachten..
De ochtendwandeling hadden wij natuurlijk aleen keertje gelopen en wij vreesdendat hetweer eenzelfde zweterige stinkboel zou worden.Maar ditmaalbleken de omstandigheden veel beter, tijdens de wandeling begon het namelijk keihard te regenen wat een heerlijke verfrissing was.

's middags stond ons ook nog een zeer aangename verassing te wachten, er was ons namelijk van te voren verteld dat wij een zeer grote kans hadden om de pink dolphins te spotten en wij konden ons geluk niet op toen wij er een paar zagen!!! Ja jullie lezen het goed.... roze dolfijnen. Deze hebben wij gespot in de laguna, en komen alleen voor in de Amazone. De naam roze dolfijn klinkt wel wat mooier dan hij in de werkelijkheid is, want het is echt een misvormd beestje. Maar desalniettemin was het super gaaf om ze gezien te hebben!!

Piranha vissen hadden wij ookal gedaan.. alleen de vorige keer zonder persoonlijk succes. Wij konden slechtsopscheppen over hetfeit dat ons gidsje echt een gigantische piranha had gevangen, zelfshij had nog niet eerderzo´n grote piranha gezien! Maar dat ter zijde.. nu moesten wijonzefishing skillss toch wel eventjes showen! Dus toen iedereen per tweetal, aangezien de groep nu stukken groter was,zo´n geweldige werphengel tot zijn beschikking had gekregen moesten wijlaten zien wat we konden.
Na ongeveer 5 minuutjes had één van de Duitsers beet, en nog geen 10 seconden daarna had ook Chantal een piranha uit het water weten te toveren, tadaaaa. Lenny schreeuwde door de sloep Duitsland 1 - Nederland 1 (eigenlijk had Nederland 1,5 moeten zijn aangezien Chantal haar piranha veel groter was haha). Nadat Lenny er een wedstrijdje van had gemaakt moesten wij de Nederlandse eer natuurlijk hooghouden. En dat was precies wat Hilde deed.. 3 minuutjes later zettezij de stand namelijk op 2-1, met een hele mooieglimmende piranha!Nu hadden wij allebei onze piranha gevangen, en stonden we ook nog eens voor op de duitsers, 'yesss'! Helaas wist één van de Duitsers ook nog een piranhate vangen waardoor het een gelijke stand werd.. ook het gidsje Lenny wist er nog eentje te vangen. De eind uitslag leek 2-2 te worden, maar in de blessure tijd wist Chantal nogeen piranha met een hele mooie rode buikuit het water te halen. Wat de eindstand op 3-2 bracht.. en ons de zege bezorgde. Om alles nog eventjes op een rijtje te zetten:Nederland 3, Duitsland 2, Ecuador 1, Verenigde Staten 0, Australië 0 HAHA,kortom het piranha vissen kon voor ons niet beter!!!

Onze triompf leek een voorbode van wat nog komen zou.. want na het piranha vissen zouden wij op caiman jacht gaan. Eerst zagen wij weer de gebruikelijk mini caimans, maar later toen de bird guide bijna de handdoek in de ringwilde gooien besloot hij ons nog naar één plek te brengen. En wonder boven wonder.. het plekje waar hij ons naartoe bracht zagen wij een caiman.. niet zomaar een caiman maar een Black Caiman!!!! En het gidsje vertelde dat hij tussen de4 en 5 meter lang was. Wij konden ons geluk niet op!! Op onze laatste dag in de jungle hadden wij piranha´s gevangen en ook nogeen grote black caiman gezien, dit heeft het ons jungle avontuur uiteindelijk helemaal compleet gemaakt!! En veranderde de bird guide ook nog in een caiman guide haha!

De 5de en laatste dag
Onze laatste dag in de jungle was aangebroken.. eigenlijk kun je beter spreken van onze laatste ochtend in de jungle, want na het ontbijt zouden wij met de sloep vertrekken naar de plek waar het busje ons stond op te wachten om ons weer terug te brengen naar Lago Agrio, de bewoonde wereld... Nadat wij al onze stinkende kleding, schoenen en handdoekjeshadden ingepakt en onze stinkende zelf weer haddenopgefrist kon onze terugreis beginnen.
InLago Agrio aangekomen pakten wij de bus naar Quito en na 7 uur kwamen wij ook hierweer veilig aan.Nadat wij in Quito afscheidhadden genomen van onze Amerikaanse, Australische en Duitse vrienden was het tijd om terug te keren naar ons hostel om heerlijk in een schoonbedje te kruipen zonder huisdieren die ons gezelschap hielden, en lekker te dromen overal onze onvergetelijke jungle avonturen die wij hadden beleefd!!!!

Heel veel liefs,

TARZAN & JANEEE