Nu we toch bezig zijn..... hebben we besloten om er gelijk maar een tweede verhaal achteraan te gooien, inmiddels alweer vanuit het zonnige Centraal Amerika zodat jullie weer een poosje zoet zijn!

We vertoeven op dit moment alweer ruim2 weken in Panama, dus een hoop te vertellen en genoeg beleefd! We beginnen maar gewoon bij het begin....

Na afscheid te hebben genomen van Quito zijn we op 9 mei aan ons derde en kortste vliegtripje begonnen. Na onze grote backpacks te hebben gedropt, tax free te hebben rondgesnuffelt en de laatste Ecuadoriaanse empanada's te hebben genuttigd konden we gaan boarden.
We hebben inmiddels al een aantal blunders gehad wat betreft het openlijk in het Nederlands over andere mensen 'roddelen',waarna dan blijkt dat de persoon in kwestie toevallig ook Nederlands praat en verstaat.... Vooral chan is hier erg goed in hahaha! Dus terwijl we met onze handbagage door de gangpaden slepen en ondertussen de rest van de passagiers lekker aan het observeren en bekritiseren zijn verkondigt chan dat het echt ideaaal is dat niemand ons verstaat,omdat we toch de enige Nederlanders zijn... waarop een man die we net passeren heel hard zegt 'NOU NEE HOOR'! Oeps... (gelukkig waren we nog niet bij hem aanbeland met het bekritiseren)
Na onze stoelen te hebben veroverd kon de vlucht onder het genot van een lekker broodje en cola'tje voor ons beginnen. Wat ons opviel was dat wij zo ongeveer de enigen waren die een cola'tje consumeerden, want de rest van de passagiers vond het blijkbaar nodig om de rum en wiskey soldaat te maken.

De vlucht tussen de drankorgels ging verder wel super snel en voor we het wisten waren we alweer aanbeland in het loeiwarme Panama cittyyyyy!! De luchtvochtigheid is hier echt mega hoog, dus de zweetdruppels stonden gelijk op onze ruggetjes. Omdat het vliegveld van Panama City toch wel wat groter is dan die in Quito, hadden we geen flauw idee waar we de bagagebanden konden vinden, dus provinciaaltjes dat wij zijn liepen we wederom slepend met onze handbagage maar achter onze vriend de Hollander aan. Op weg naar de bagagebanden stond ons nog een leuke verassing te wachten, namelijk een leuk,bescheiden rijtje voor de duane...... jammer genoeg hebben we hier geen foto van kunnen maken, maar als je voorin de rij stond kon je de achterkant niet zien en als je achterin stond kon je de voorkant niet zien. Hier hebben we ons eerste uurtje in panama doorgebracht, en na een Panama-stempel in ons paspoort te hebben bemachtigd konden we doorlopen naar onze backpackjes (die gelukkig nog braaf op ons lagen te wachten).

Bepakt en bezakt konden we op zoek naar een taxi, die tot onze vreugde ons eerder had gevonden dan wij hem. Goed voorbereid dat wij zijn, hadden we natuurlijk van te voren al een hostel opgezocht op internet (ja ja, we leren het wel). Na alleen de naam van het hostel tegen de taxi chauffeur gezegd te hebben wist hij meteen al wat we bedoelden (later snapten wij wel waarom,ons hostel is namelijk 'wereldberoemd' in panama city) en liep hij enthousiast in het spaans kwebbelend met ons naar de taxi standplaats. Inmiddels is ons spaans nog steeds niet echt indrukwekkend maarmet een paar steekwoordjes komen we toch al aardigver (ahum)....
We zagen een aantal taxi's achter elkaar staan, waarvan de eerste echt een soort van dikke vette hummer was en de tweede 1 of ander krotje dat bijna uit elkaar aan het vallen was. Automatisch liepen wij al naar het krotje toe, toen de taxichauffeur lachend naar de dikke vette hummer wees en daar onze tassen in mikte! Als echte celebrity's zijn we dus naar ons hosteltje geescorteerd, een goed begin in Panama!

Het was ongeveer een klein halfuurtje rijden van het vliegveld naar het hostel, en onderweg konden we al goed de city bestuderen. Het zag er echt enormmm uit met al die hoge gebouwen!! En totaal anders dan de pittoreske stadjes in Peru en Ecuador. Veel en veel moderner, maar toch anders modern omdat er hier en daar nog een sloppenwijk tussen de wolkenkrabbers schuilt waar je als toerist beter niet kunt rondhangen.

In het hostel aangekomen kregen we de schrik van ons leven... oma'tjes dat wij zijn houden wij natuurlijk van de rust en stilte en houden wij ons afzijdig van het wilde nachtleven... nou daar ontkom je hier dus niet aan in dit Hostel! Het hostel heet Luna's Castle en het doet haar naam wel eer aan want het is net een kasteel. Het is echt enorm en het is echt 'the place to be' voor backpackers, er zijn ongeveer 4 verdiepingen met allemaal dorms waar je met zijn 14en op 1 kamer slaapt. We waren net gewend aan ons luxe flashpackers bestaan (wie de term flashpackers niet kent, vraag maar aan jaike en marja),maar we hebben ons dus inmiddels aangepast als echte backpackers door de eerste week in panama city met 12 anderen op een kamer te slapen. In zo'n mega hostel konden we natuurlijk ook wel verwachten dat we niet de enige Nederlanders zouden zijn, en dit was ook zeker niet het geval. We hadden nog geen stap over de drempel gezet of we hoorden al 3 jongens over een zeiltocht over het peizermeer kwebbelen. En in de 2 dagen daarna hebben we meer Nederlanders ontmoet dan we in de afgelopen 6 weken in Peru en Ecuador hebben gedaan.

Verder zijn er in Luna's Castle verschillende faciliteiten waar wij gebruik van mogen maken, zo wordt er 's ochtends vanaf een uur of 8 een enorme omvangrijke kom met beslag geserveerd, die tot 12 uur steeds bijgevuld wordt. Deze wordt dan in de gezamelijke keuken bij het fornuis gezet (er zijn in totaal 10 kookplaten) en het is de bedoeling dat je met dit beslag dan je eigen pancake-ontbijt maakt, dus we worden 's ochtends gelijk aan het werk gezet. Eigenlijk is Hilde degene die zich in het zweet werkt.. zijflipt de pannekoeken om, brengt ze op smaak en zorgt ervoordat ze heerlijk goudbruin worden. Kortom iedereen hier is jaloers op ons heerlijke bananapancake ontbijtje! Want ons ontbijt bestaat niet uit zomaar pannekoeken,.. nee, uit bananenpannekoeken, echt verrukkelijk. Chantal heeft zich daarom maar gespecialiseerd in het snijden van de banaan en de stukjes banaan op de pannekoekjes mikken...
Ook bevindt er zich een bioscoop (jahaaa echt waar!!) in het hostel... hahaha nou ja, het is natuurlijk niet echt een bioscoop maar een soort zaaltje met een heel groot scherm waar ze 3 keer per dag gratis films draaien.
Voor de echte feestbeesten is er ook nog een bar in de kelder van het hostel, met een terras op een binnenpleintje. Iedereen die ons kent weet natuurlijk dat wij niet tot die groep feestbeesten behoren, dus hebben we ons tot nu toe redelijk afzijdig kunnen houden... maar op onze derde avond moesten we er toch maar aan geloven. Nadat we van 1 van onze Nederlandse vrienden een preek hadden gekregen over dat 'wij niet wisten wat echt feesten is' en dat 'wij, hun (de echte studentjes) toch niet bij zouden kunnen houden met de drankjes', vonden wij dat we ons toch even moesten bewijzen! Dus hebben we maar besloten om onze grenzen ietsjes te verleggen en hebben we 1 drankje gedaan (waarna we snel weer naar ons dorm roompje zijn gevlucht). Dus helaas kunnen wij nog geen sappige uitgaansverhalen met jullie delen!

Na de lonely planet van Panama grondig te hebben doorgespit en een selectie te hebben gemaakt van de mooiste bezienswaardigheden zijn we de eerste dag begonnen met een bezoekje aan het Panama Viejo (althans dat was het plan). Panama Viejo zijn de overgebleven ruines van de oude stad panama city, hier zetten de piraten voor het eerst voet aan land in geheel Centraal en Zuid-Amerika, waarna ze besloten zich hier ook maar meteen te vestigen.We zijn dus inmiddels goed bezig met het uitbreiden vanonze UNESCO-lijst, aangezien ook deze ruines behoren tot het Werelderfgoed!
Eenmaal in de taxi probeerden we weer eens op ons beste spaans de taxichauffeur duidelijk te maken waar hij ons heen moest brengen, dus luid en duidelijk zeiden we wel 5 keer achter elkaar 'panamaaa fiejoow!' Helaas is ons spaanse accent toch nog niet zo optimaal als we gehoopt hadden en blijkbaar spreek je het dus uit als panama viejegho ofzoiets, dus toen de taxichauffeur op het punt stond om ons weer uit zijn taxi te gooien hebben we het maar opgeschrevenwaardoor hij ons gelukkig wel begreep. Bij de ruines aangekomen zijn we een half uur wanhopig op zoek geweest naar de ingang die we gek genoeg niet konden vinden.....gelukkig waren daar twee behulpzame'tourist police' panameesjesdie ons tot onze spijt meededeelden datmaandagnou net desiesta-dag was en dat het park dus gesloten was.De volgende attractie die we op ons lijstje hadden staan was het Panama Kanaal, dus met nieuwe moed besloten we om onze tocht daar naar toe te vervolgen. Maar onze tourist police panameesjes (dit is een soort speciale eenheid van de politie hier, die speciaal rondlopen om toeristen te helpen en te informeren) hadden nog een aantal tips voor ons. Omdat wij als echte vroege vogels natuurlijk al vroeg op pad waren gegaanen we nog een hele dag in het verschiet hadden liggen, kwamen zij met het idee om de ochtend en middag door te brengen in 1 van de vele shoppingmalls van Panama-city, en vervolgens rond een uur of 2 naar het Panama Kanaal te gaan. Rond een uur of 2 zou het namelijk spitsuur zijn in het kanaal, waardoor we dus volop schepen zouden kunnen spotten. Dit klonk ons goed in de oren dus voor we het wisten zaten we wederom in de taxi,dit keerrichting the Albrook Mall.
De Allbrook mall is 1 van de grootste shoppingmalls van Panama City en je komt ogen en handen (en ook vooral geld) tekort!!!We kunnen het echt met niets in Nederland vergelijken, het is echt enorm en je hebt er echt alles. Na 3 dagen rondlopen ontdek je nog steeds nieuwe winkels en we waren echt stomverbaasd toen we de prijzen zagen,su-per goedkoop!Jullie begrijpen dus weldat we dezekans goed hebbenbenut,met als gevolgdat weons gehele budget erdoor heen hebbengejaagd en we dus tot onze spijt Cuba en Aruba hebbenmoeten cancelen................

oke dat is dus een grapje, maar ons budget is wel aangetast met alsresultaat een leuke nieuwe gardarobe! Ons plan om 's middags naar het Panama kanaal te gaan is die dag dus ook (letterlijk&figuurlijk) in het water gevallen. Diezelfde avond hebben we onze handen maar weer eens uit de mouwen gestoken en een lekker maaltje voor onszelf bereidt. Welgeteld was dat de 3e keer al in 7 weken tijd dat we voor onszelf hebben gekookt (flashpackers)!

Chan besloot die avond vroeg op bed te gaan om de volgende dag weer fris en fruitig te kunnen beginnen en ik had besloten om me nog even teamuseren in de woonkamer, waarmij een zeer aangename verassing te wachten stond.... namelijk een reunietje metonze Israelische Machupicchu friends!!! Zij warentoevallig genoeg een dag na ons in Panama city aangekomen enbijtoeval ook nog eens in hetzelfde hostel belandt.Chan lag al te snurken dus helaas kon ik dit heuglijke nieuws niet gelijk met haar delen, maar dat was ook niet nodig wanttoen zijde volgende ochtendslaapdronkennaar degezamelijketoiletten strompelde kreeg ze de schrik van haar leven.. want daar stond donkey!!! (dit kunnen we niet echt uitleggen, maar we hebben 1 van de israeliers maar donkey genoemd omdat we zijn naam steeds vergaten en omdat hij op een ezel lijkt) De dag begon dus veelbelovend...

Tijdens ons overheerlijke pancake ontbijt hadden onze israelische friends zich aangesloten bij ons plan om 's ochtendsopnieuw een kans te wagen bijPanama Viejo, enomvervolgenseen bezoekje te brengen aan het Panama kanaal. Dus tezamen hebben we de ruines bewonderd en hebben we als echte toeristen natuurlijk ook even een bezoekje gebracht aan het bijbehorende museum, wat overigens erg interessant was en voornamelijk over piratij ging.
Hierna hebben we onze weg vervolgd richting het befaamde Panama kanaal! We hadden van veel medereizigers in ons hostel kasteel gehoord dat het panama kanaal super saaiis en velen vonden het niet eens de moeite waard om ereen bezoekje te brengen, maar niets is minder waar!!! Wij vonden dat je dit toch echt gezien moet hebben als je in Panama city bent geweest, en het was echt geweldig! Heel gaaf om gezien te hebben en we waren er uiteraard tijdens het spitsuur zodat we met volle teugen van de passerende schepen hebben kunnen genieten. En wederom hebben we de bijbehorende musea bezocht!
Chan dacht goed voorbereid te zijn op ons culturele dagje door de batterij van haar fotocamera de avond van te voren al aan de oplader te doen, helaas was zij door alle hectiek van die ochtend (de hereniging met de israeliers) vergeten haar batterij weer terug te stoppen in haar camera dus we hebben tot onze spijt geen mooie culturele pictures kunnen maken. Gelukkig had donkey zijn camera wel mee, dus hebben we nog wel wat leuke kiekjes kunnen regelen voor jullie die we er bij zullen voegen!
's Avonds hebben wij onze israelische friends maar eens aan het werk gezet, en zodoende hebben zij voor ons een heeeerlijk israelisch maaltijdje 'Shakshuka' (geen idee of je het zo schrijft)in elkaar geflanst! Het was echt verukkelijk engelukkig hebben wij snel het recept nog van ze afhandig kunnen maken voordat zij de volgende dag alweer op stapten naar hun volgende bestemming.

Ook wij haddeninmiddels een volgende bestemming op de planning staan, namelijk... de San blas eilanden!!! Voor wie hier nog nooit van gehoord heeft..... schaam je maar niet, want wij hadden er ook nog nooit van gehoord. De san blas eilanden zijn een archipel voor de noordkust van Panama, en de archipel bestaat in totaal uit 357 eilandjes. Deze eilandjes zijn stuk voor stuk het typische voorbeeld van het begrip 'Paradijssss', witte stranden/helderblauwe zee/palmbomen! Tot onze spijt hebben wij ze niet alle 357 kunnen bezoeken, maar we hebben in ieder geval een begin kunnen maken.
Bij ons hostel hadden we een aanlokkelijke tour geboekt, waarbij we 's ochtends voor de verandering weer eens veel te vroeg uit de veren moesten. Om 5 uur 's ochtends stonden wij nog half in dromeland en geheel bepakt en bezakt op onze jeep te wachten, die ons tijdens een 3 uur durende tocht richting de noordkust van panama zou vervoeren. Onder weg kregen wij nog de gelegenheid om een voorraad etenswaar in te slaan,om te voorkomen dat wemet een zelfgemaakte speer onze eigen visjes zouden moeten gaan vangen als avond diner(aangezien we natuurlijk naar een 'onbewoond' eiland zouden gaan zonder supermarkten e.d.).
Na vanuit de jeep in een klein houten bootje te zijn gesprongen konden we onze route verder vervolgen richting Tony's Island, het eiland waar wij een klein weekje zouden gaan vertoeven. Met het eiland in zicht vielen onze monden al zo'n beetje open van bewondering en verbazing, want het is echt maar dan ook écht het typische voorbeeld van een paradijs!!! We zullen jullie een complete omschrijving besparen en er voor het gemak gewoon maar weer wat foto's bij gooien.
Wat wij verder op dit eiland hebben gedaan kunnen we eigenlijk in2woordenwel omschrijven; niet veel! We hebben als twee echte luiwammesen op het strand gelegen, gegeten, gezwommen, weer op het strand gelegen en voor de verandering ook nog een keertje gesnorkeld. Het klinkt misschien wat saai, maar het was heer-lijk!! 6 dagen lanterfanten op een onbewoond eiland.. Na 6 dagen tussen de inboorlingen te hebben gezeten zonder electriciteit en stromend water vonden wij het tijd om weer terug te kerennaar de bewoonde wereld.
(een leuke bijkomstigheid was nog wel dat wij op onze boot-rit terug nog een mega groep dolfijnen hebben gespot, die zo'n beetje over ons bootje heen duikelden!)

Terug in de bewoonde wereld hebben wij nog een aantal bezienswaardigheden van Panama city bewonderd, o.a.hetNational Park en de Causeway. Het National park was super mooi, maar helaas hadden wij onze anti-muggen blouse en cremes in het hostel laten liggen waardoor wij in 2 uur tijd zo'n beetje door het hele park zijn gesjeesd meteen enorme zwemsteekmuggen die ons op de hielen zat...jammer genoeg had de zwerm ons op een gegeven moment toch ingehaaldmet als gevolg dat we hier nu beiden met opgezwollen armen en benen dit verhaal zitten te tikken. Verder konden wij het als echte hollanders niet laten om een fietsje te huren en gemoedelijk een dagje over de Causeway (een soort hele lange boulevard die 3 eilanden met elkaar in verbinding brengt) te fietsen. Ook hier allemaal zullen wij foto's van bijvoegen!


Inmiddels is het hier woensdagavond, wat betekend dat morgen alweer onze laatste dag zal aanbreken in Panama... TIME FLIES! Want vrijdagochtend vertrekken we alweer richting Cuba, waar we beiden heel heel veel zin in hebben!! Nu eerst nog fijn proberen om onze backpackjesvol te proppen met onze nieuwe aanwinsten uit de shoppingmall.......

Hopelijk hebben we jullie voorlopig weer even voldoende op de hoogte gesteld en we zullen spoedig een teken van leven vanaf Cuba geven!

Lieve groetjes, Chan&Hil